چنانت محتاجم، که بی تو زندگی ام نیست،

 و چنانت مشتاقم، که جز تو، دل دادگی ام.

 چندانت مهربان یافتم، که تنها به تو دل باختم.

ای آن که نامت بلند است و حدیث بودنت، بی چون و چند!

 ای زیبای محض! من سر در تسلیم تو تا بردم و نقش غیر از تو ستردم؛

 هیچ نماند، الآ عشق.

تو را با کدامین واژه باید ستود؟

که ستایش گری خُردینه ام و پرستش گری، کمینه.